Twee weken verder

En al weer een weekend voorbij... Wat gaan die weekenden toch snel. Voor afgelopen weekend was er (zeer) slecht weer voorspeld. We hadden een boottrip gepland, dus zaterdags was het even spannend of het door kon gaan. Gelukkig viel het mee, en konden we het ruime sop kiezen. We hadden via de Nederlandse expats die we vorig weekend hadden ontmoet een boot van een local kunnen regelen, waar we voor vrijwel niks een dagje mee konden varen. Alleen de benzinekosten moesten we delen. De boot lag bij een beroemd kerkje in Cap Malheureux, dus daar ben ik ook meteen weer geweest. Afstrepen die handel! Het originele plan was om naar Flat Island en Gabriel Island te varen en daar te gaan snorkelen, maar door het weer waren de golven te hoog om naar die eilanden te gaan (Deze liggen een flink stuk de zee in vanuit Mauritius, en op een open wilde zee varen met een speedboot is niet echt een goed idee). Die houden we dus nog te goed. Daarna gingen we naar een ander eiland dichter bij de kust, maar daar regende het. Uiteindelijk zijn we vlak voor de kust gebleven, en hebben we daar gewakeboard. Of nou ja, geprobeerd. Van de mensen die het nog nooit hadden gedaan, waaronder ik, is het niet gelukt om een keer te gaan staan. Het is erg moeilijk en je moet de techniek doorhebben voordat je kan gaan staan. Als andere mensen het doen ziet het er makkelijk uit, maar in het water valt het erg tegen. Het was nog steeds erg leuk om een keer gedaan te hebben, en natuurlijk om al de anderen ook te zien falen ;) . Sowieso was het super om lekker te varen, met een lekker muziekje die uit de boxen knalt en de rum+bier dat goed smaakt. Genieten! ‘S avonds hebben we met zijn allen wat gegeten in the Hangar, een barretje/restaurant vlak bij ons in de buurt. Ik heb het idee dat dit een beetje onze stamkroeg aan het worden is, het is er altijd gezellig en je kan er altijd live sport kijken. Zo hebben we meerdere wedstrijdjes van het WK Rugby gekeken. En ook is te zien dat er een Nederlandse medewerker van Heineken in de buurt woont, want Heineken is goed vertegenwoordigt daar :P

Zondags ben ik samen met Bob en zijn ouders op pad geweest. Die hadden een auto gehuurd, en we zijn de oostkust van Mauritius een stuk afgereden. Tijdens het wakeboarden ben ik ondanks meerdere malen insmeren pijnlijk verbrand, dus in de zon lopen was niet heel erg prettig. We zijn op verschillende plekken gestopt, zoals Poste de Flacq, Poudre d’Or, Cap Malheureux en Long Beach. Maarja dat zegt jullie toch niet zo veel. De rest van de avond rustig aan gedaan en me weer opgemaakt voor een nieuwe werkweek. Bob slaapt de komende week nog op het resort bij zijn ouders, dus ik ga een rustig weekje tegemoet.

Weekend van 31 oktober:
Hopla, weer een weekje voorbij. Ik was afgelopen week ’s avonds vaak bij de ouders van Bob te vinden, waar Bobs moeder voor ons kookte. De spoedklus die ik van mijn baas had gekregen heb ik af kunnen krijgen en zelfs 1 dag te vroeg ingeleverd, en ik ben blij met het eindresultaat. Eindelijk kan ik me een keer onderscheiden op het werk en kan ik laten zien wat ik waard ben, yesss. Vrijdagavond kwam Michael vanuit zijn werk naar het noorden voor een heel weekend. Wij hadden namelijk nog een bed over aangezien Bob bij zijn ouders in het resort sliep. Zaterdags hebben ik en Michael een auto gehuurd, en zijn we samen met Bob en zijn familie (die ook een auto hadden gehuurd) naar het zuiden gereden. Daar zijn we eerst naar de plek gegaan waar de Nederlanders voor het eerst voet aan wal zetten. Daar waren nog ruïnes van VOC fort Frederik Hendrik. Ook zat er een klein gratis museum bij, met o.a. delfts blauw servies wat men daar had gevonden. Toch een stukje Nederlandse trots. Over Nederlandse trots gesproken, we zijn met de studenten in the Hangar een ‘Dutch Night’ aan het organiseren op vrijdag de 13e voor studenten, gaan we de Mauritianen eens leren hoe je kan feesten als een Dutchie. Uiteraard met veel muziek waar Nederland wereldwijd bekend om staat, zoals de Dutch house, Dutch techno, Dutch deephouse, Guus Meeuwis, Zanger rinus, Jannes en ga zo maar door ;P

Na fort Frederik Hendrik zijn we doorgereden naar Blue Bay. En ja, het water is daar superblauw. Daar nog even snel een ijsje gehaald, eens maar nooit meer. Doordat het hier nogal warm is, smelt het ijsje serieus na ongeveer 10 seconden. Niet te doen dus, het wordt een grote kliederboel. Je krijgt geen eens de kans om het snel op te eten. Na het ijsfiasco zijn we naar Ponte Naturel gereden. Ongeveer een kilometer voordat we er waren, stopte de normale weg ermee en moest je via een zandpad met supergrote stenen verder rijden. De vader van Bob vond dit te link, en wachtte samen met Bobs moeder en zusje bovenaan de weg. Michael, Bob en ik daarentegen zagen de lol er wel van in, en zijn met onze super Kia Picanto met volle snelheid erdoorheen gebanjerd. En gelachen dat we hebben, met handrembochtjes en al. En het keienpad trotseren was gelukkig echt de moeite waard. De zuidkust is ruig, en heeft veel kliffen. Daar knallen grote golfen met veel kracht tegen de kliffen op, waardoor er bij Ponte Naturel een soort natuurlijke brug over de zee is ontstaan. Kijk de foto’s maar.

Achteraf zijn we misschien iets te enthousiast door het zandpad heen geknald. Volgende keer de handrem met rust laten haha… Toen we weer terug waren bij de ouders van Bob, bleken de dunne bandjes van de Kia Picanto het zwaar te hebben gehad met alle scherpe stenen: een van de banden was akelig zacht en de wieldop lag er bijna af, oepsie :P. Bij het dichtstbijzijnde tankstation even een paar bar in de banden gedrukt, en we konden weer verder.

We zijn vanuit het tankstation naar de Rochester Waterfalls gereden. De oplettende lezer zal zich herinneren dat ik daar al een keer geweest ben: dat klopt. Alleen kwamen onze foto’s van de Rochester Waterfalls niet overeen met de foto’s van andere studenten. Wat blijkt: de watervallen waar wij eerder zijn geweest zijn helemaal niet de Rochester Waterfalls, maar naamloze watervallen in de natuur die we toevallig tegen kwamen toen we op zoek waren naar de echte watervallen. Wisten wij veel. Natuurlijk ook bij de échte Rochester Waterfalls gezwommen, heerlijke verkoeling. De foto’s dat ik onder de waterval aan het douchen ben zal ik maar niet uploaden, je kunt me overduidelijk zien genieten van het geweld waarmee het water op mijn kop klettert. Not ;) Maar dat terzijde. Ook kan je van deze 6 meter hoge watervallen springen, omdat het water echt ontzettend diep is. De ouders van Bob vonden dit echter geen goed idee, en verboden ons om te springen. Dus daar gaan we nog een keertje voor terug zonder ouders haha.

Zondags hebben we lekker rustig aan gedaan op het resort van Bobs ouders. Een beetje gezwommen, op een strandbedje gezeten en jeu de boule gespeeld onder de palmbomen op het strand. Maandags was het wederom feest: door een arbeidersdag waren we allemaal weer vrij, en hebben we een catamaran tocht gemaakt naar Gabriel Island. Dit was echt super. Na 1,5 uur varen over redelijk hoge golven, kwamen we aan op het eiland. Daar heerlijk ge-bbqd, gevoetbald en gezwommen. Op de heen en terugweg voeren we langs Gunner’s Quoin, een superhoge klif middenin de zee. Echt tof om er langs op te varen, normaal gesproken zie ik hem alleen op de terugweg van mijn werk van een afstandje. Op de terugweg ook nog vliegende vissen gezien, echt gaaf.

Afgelopen week zijn Bob en ik even naar de huisbaas gegaan, om te vragen of het mogelijk was om een airco te krijgen. De afgelopen tijd is het echt niet normaal warm bij ons binnen. We hebben een plat dak, en de hele dag staat ons huisje in de zon te bakken. Als ik thuiskom, is de temperatuur echt niet normaal hoog binnen. De ramen kunnen dan nog heel even open, maar zodra het donker wordt dan moeten ze weer dicht omdat er anders muggen, vliegjes en kakkerlakken binnenkomen die op het licht afkomen. Het is ’s nachts binnenshuis iets meer dan 30 graden en redelijk benauwd, dus we zweten ons kapot. Het enigste wat we hebben is een ventilatortje, dus dat schiet gewoon niet op. Gelukkig kan de huisbaas voor 500 rupee per maand een airco installeren (€10), en we hebben heb hem dan ook meteen de opdracht gegeven om dat te doen!

En nu is het alweer vrijdag. WEEKEND! Een onbeschrijfelijk euforisch gevoel haha… Morgen gaan we naar de vulkaan en naar het krokodillenpark, eindelijk eens de krokodillenburgertjes proeven waar Jan het al over had in Nederland… Ik heb het in ieder geval goed naar mijn zin hier, en hou het nog wel even vol!!

Trouwens, ik merk dat de foto's op waarbenjijnu het niet goed doen, als je hieronder klikt zie je ze niet allemaal, maar als je linksbovenin bij 'foto's' klikt geeft hij wel alle foto's weer.