De bergen in

Afgelopen zaterdag hadden ik en Bob met een groep studenten uit Flic en Flac afgesproken in Port Louis. Vanuit daar zouden we met de bus naar een collega van een van de studenten gaan, die ons graag zijn dorp wou laten zien. Onderweg nog even een lekker broodje kip gehaald voor omgerekend 75 cent, en na een reis van 2 uurtjes kwamen we met de hele groep aan. Het was een dorp dat tegen de bergen is opgebouwd, en we werden meteen hartelijk ontvangen met thee en een cracker. Het is bijzonder om te zien hoe ontzettend vriendelijk alle mensen hier zijn. Tijdens mijn hele stage tot nu toe heb ik nog geen persoon tegen gekomen die niet hartelijk was. Ook al verdienen de mensen hier niet zo veel, ze geven zowat alles wat ze hebben weg en delen alles wat ze hebben. Zo hoef ik nog steeds nooit voor mijn lunch te betalen, en het is een belediging als ik een keer sneller ben om tóch te betalen. Je krijgt van wildvreemde mensen eten en drinken, zonder dat ze er iets terug voor verwachten. In andere Europese landen zal je dan al snel denken: waar zit het addertje, het kan toch niet dat ik allemaal dingen voor niks krijg maar dat addertje is er hier niet. De mensen hier genieten ontzettend van je aanwezigheid en doen alles om je in de watten te leggen.

Na de thee liet hij trots zijn bouwvalachtige huis zien, die nog voor driekwart in aanbouw was. Daarna gingen we een heuvel op en liet hij wat mooie plekjes zien, en hebben we genoten van het uitzicht. Op de terugweg kwamen we langs een hindoe gebedsplaats, waar men bezig was met een gebed. We werden uitgenodigd om erbij te komen zitten, en dat konden we natuurlijk niet afwijzen. Dat gebed is echt heel apart, en snap echt niet wat die mensen allemaal aan het doen zijn. Ze hadden allemaal eten op een stenen tafel liggen, en daar gingen ze voor bidden. Daarna gooiden ze iets van cola of koffie over de tafel, daarna ging er water overheen. Dan steken ze aanmaakblokjes aan, draaien ze wat en doen ze nog meer gekke dingen. Na dit aparte ritueel was het tijd om het eten op te eten, en kregen we allemaal een dubbele droge pannenkoek, met daar bovenop in melk tot snot gekookte rijst. Op die rijst lag een bal van melkpoeder, een indiaas koekje en een of andere gekke nootjes of bonen ofzo. Het was echt niet te vreten, en eigenlijk alleen het koekje was lekker. Alle andere studenten hadden er wat minder moeite mee en toen ze het op hadden, was ik nog geen eens op driekwart. Ik heb echt zitten strijden om het weg te krijgen (en stiekem de helft in de bosjes achter me gegooid) en uiteindelijk is het me gelukt.De rest van de dag hebben we een beetje rondgelopen in Port Louis en op een terrasje gezeten.

Zaterdagavond zijn we natuurlijk weer uit gegaan in Grand Baie, en daar kwamen we nog wat andere Nederlanders tegen. Zondags hebben we met hen afgesproken, ze wonen in een hotelletje waar wij op uit kijken. Deze 2 gasten zijn expats (allebei nog jong en net afgestudeerd), en wonen dezelfde periode in Mauritius. ’s Avonds hebben we samen met nog wat andere expats die ook daar wonen pizza gegeten in een lokaal barretje, wat spelletjes gespeeld en het WK rugby gekeken. En nu is het alweer maandag, en is het tijd om te werken. Donderdag komen de ouders van mijn huisgenoot Bob, en aankomend weekend gaan we weer allemaal leuke dingen doen!