Grand Baie, feest en vogelpoep

Zo, waar was ik ook al weer gebleven… Door de drukke eerste week op het werk had ik even geen tijd om te bloggen… Oh ja, ik was een nachtje blijven slapen op de bank in Flic en Flac. De dag erop (donderdags) zijn Bob en ik weer terug naar het noorden gegaan, en hebben we even een dagje rustig aan gedaan. Michael had donderdagochtend een gesprek op zijn werk, en kwam daarna naar ons in het noorden. Geert kon helaas niet komen, dus zijn we met zijn drieën naar het strand van Mon Choicy geweest en hebben we daar lekker gevoetbald en gezwommen. Michael bleef dit keer een nachtje slapen bij mij en Bob, omdat de bussen alweer niet meer reden. Vrijdags had Bob zijn gesprek op stage, en zijn Michael en ik Grand Baie ingegaan. Echt een mooi plaatsje, zoals de naam al zegt ligt het aan een grote baai ;) het is er erg toeristisch, en overal staan leuke eettentjes langs het strand. Daar heb ik een ananas geprobeerd, en yes wat is dat lekker hier. Ze schillen hier een hele ananas, en dippen hem in een soort zwarte saus, en gooien er daarna zout en chilipoeder overheen. En dat alles voor maar 60 eurocent ofzo, haha. Nadat we Grand Baie waren doorgelopen, leek het ons een leuk idee om een random bus te pakken, en dan zien waar je uitkomt. Super goed idee zeg! We reden door zeer armoedige wijken waar we raar werden aangekeken (zo van wat doen jullie hier), en we zijn uiteindelijk maar in een levendig dorpje in het binnenland uitgestapt, Goodlands. Daar hebben we wat gegeten. Oh ja, en ik werd door een vogel flink ondergepoept, op mijn hoofd, schouder, tas, t shirt en voeten…… Tijdens de lunch hoorden we dat er die avond een huisfeest was in het studentenhuis naast Geert en Michael. Meteen de eerste bus daarnaartoe gepakt natuurlijk, en daar hebben Michael en ik ons weer samengevoegd met Bob en Geert. Het was een bring your own booze party, dus meteen twee varianten van de Mauritiaanse rum uitgeprobeerd. Het smaakte prima, en dat was de volgende ochtend ook nog wel te merken. Het was een gezellig feestje met studenten uit allerlei uithoeken van de wereld, en ik heb daar veel nieuwe mensen ontmoet. Zaterdags gingen we lekker uitbrakken op het strand, en gingen we de grenzen van het resort testen. De test is goed geslaagd, want het blijkt dus dat we gewoon op hun luxe strandbedjes kunnen gaan liggen en in hun zwembaden kunnen duiken. Yessss. De security van de resorts haalt alle locals die dat proberen eruit, maar omdat we blank zijn denken ze dat wij gewoon op hun resort verblijven, mazzel. Zaterdagavond zijn Bob en ik weer terug naar huis gegaan, en zondag hebben we boodschappen gedaan voor onze eerste werkweek. Wij moeten helaas boodschappen doen met de bus, en omdat die zo’n geweldige dienstregeling heeft kostte ons dat de hele zondag.
Maandags begon mijn stage, heerlijk vroeg. Ik sta op een werkdag om 05:30 op, en ben als de bussen meewerken 18:30-19:00 weer thuis. Zoals de verwachting was ik op de eerste dag door de bussen meteen 20 minuten te laat. Toen ik me bij mijn baas verontschuldigde, lachte hij me bijna uit. Het boeit dus niet zoveel als je wat later bent. Ik werd door een marketingmanager rondgeleid door 3 verschillende gebouwen, en heb met een onvoorstelbaar aantal mensen de handen geschud. Ik werd erg enthousiast ontvangen door iedereen. Met de lunch ben ik meteen mee uit eten genomen, en heb écht super gegeten met mijn nieuwe collega’s. Het heette Boulettes, het was een grote bak bouillon met een stuk of 8 grote drijvende bollen erin. En het was telkens weer een verassing wat erin zat, zo had ik een soort kauwgombal van witvis, garnalenbollen en heerlijke andere vislekkernijen. Bah! Was de rest van de dag echt supermisselijk, ik doe dat mezelf nooit meer aan. Op het werk zat ik de eerste drie dagen naast twee secretaresses, die echt ontzettend hun best doen om mij thuis te laten voelen. Sinds donderdag heb ik een eigen vaste werkplek, zie foto. Dinsdags waren de kwartaalcijfers van het bedrijf bekend, en stond er een meeting met 15 managers op de planning. Mijn baas wil dat ik zo veel mogelijk leer, en daarom hebben ze speciaal voor mij de hele meeting in het Engels gedaan. Vond het echt superinteressant om al hun resultaten te zien, en hoeveel werk en geld het heeft gekost om deze resultaten te behalen. Ik ben door de twee secretaresses elke dag tijdens de lunch uit eten genomen, telkens met andere mensen die aansluiten. En ze trakteren elke keer, het lijkt wel alsof ze niet willen dat ik betaal voor mijn eigen lunch; ook als ik aandring en ze geld in de hand druk. Heb deze week pasta, een flink bord gebakken noodles (Spicy!!), KFC, panini’s en dus die boulette gegeten als lunch. Hun eigen broodtrommeltje meenemen doen ze hier niet aan. Ik heb echt superaardige collega’s, en het werk is ook uitdagend. Het enigste struikelblok is taal, onderling spreken ze een soort mix van Creools en Frans, en hun Engels is zeer gebrekkig. Tot nu toe kom ik er nog niet echt doorheen, en ik kan moeilijk een gesprek starten met een van mijn collega’s. De officiële taal van Mauritius is Engels, maar een gesprekje in het Engels: Ho maar! Communicatie is daarom eigenlijk het enige waar ik moeite mee heb, ik wil graag sociaal zijn en de mensen beter leren kennen maar tot nu toe komt het niet echt van de grond. Maar goed, morgen heb ik de jaarlijkse teambuildingdag van het bedrijf, wat een timing! We gaan met het hele bedrijf eerst een treasure hunt doen en daarna op safari. Daarna ga ik ’s avonds waarschijnlijk een feestje meepakken in Grand Baie samen met Michael en Bob, en zondags dan eindelijk even uitrusten…